یادداشت بی زار

        🙂
لبخند من از گریه غم‌انگیز تر است.
تقریبا ۶۰ صفحه اول رو خوندم و حقیقتا تحمل این حجم از تناقض رو نداشتم!
درسته کتاب باید اطلاعات رو خورد خورد بده 
ولی من تا صفحه ۶۰ اومدم و هییییچ اطلاعات مفیدی
از شخصیت اصلی نگرفتم!
به هر حال باید یه چیزی باشه که منو پای کتاب بنشونه.
کلا یه کوچولو هم که بود فوق‌العاده متناقض بود و اصلااا نمی‌تونستم نویسنده رو درک کنم://