یادداشت مینا

        جمله ای عجیب در این نمایشنامه من را به وجد می آورد : (مردم حاضرند جانشان را بدهند که یک نفر این‌طرف آسمان دردشان را لمس کند و به آن‌ها اهمیت بدهد!) 
اما همین مردم که حاضرند جانشان را برای یک شخص تسلی بخش بدهند روزی حاضر به صلیب کشیده شدنش خواهند شد  . 
به راستی انسان موجود عجیب و البته تهدید امیزی است.
این مردم جان بر کف همان به طاهر انسان هایی هستند که برای منافعشان در مقابل خدا می ایستند 
اکنون به کدام استعاره باید استناد کرد ؟ انسان موجودی تهدید کننده یا جان بر کف؟!