یادداشت قاسم صفایی‌نژاد

        این کتاب را نخستین داستان به شکل جدید در فارسی می‌دانند. داستانی در مورد تفاوت زبان و گویش مردم با خواص جامعه که نمادهایی چون روحانی که بیشتر واژه‌های آن به عربی است، به نظر یک سوسیالیست که بیشتر واژه‌های آن به فرانسه است، توریست که به ترکی اسلامبولی حرف میزند و ... با شاگرد مغازه‌ای که زبان هیچ کدام را نمی‌فهمد. البته که جمال زاده در این داستان خود و قشر خود را تطهیر کرده و غرب رفته‌ها را از فرنگی‌مآب‌ها جدا کرده، همانطور که با اغراق نماینده‌های روحانیون و سوسیالیست‌ها را انتخاب 
 کرده است