یادداشت امیررضا

        همه چیز از پشت چراغ قرمز شروع میشود .مرد درحالی که انتظار سبز شدن چراغ را میکشید با فریاد های ترس آلود، دیگران را از کوری ناگهانی اش مطلع میکند. این کوری با دیگر کوری های معمول فرق اساسی دارد، همه چیز سفید است.
به مرور زمان این کوری «سفید»شیوع پیدا میکند و فراگیر میشود…

در این داستان اشخاص و مکان ها اسم ندارند.

ژوزه ساراماگو در لایه زیرین داستان پاد آرمان شهری خود به مسائل سیاسی و اجتماعی میپردازد و به کرّات با جمله های طعنه آمیز، مذهب و روحانیون دینی را مورد خطاب قرار میدهد.داستان سراسر هیجان و پر اتفاق دنبال میشود. شخصیت های داستان بجا و مناسب بودند. هر کدام از آن ها به واسطه داشتن جهان فکری خاص خود خواننده را شیفته خود میکنند. ساراماگو با پرداختن به جزئیات و توصیفات دقیق، به داستان جذابیت بیشتری بخشیده است. 

 نوع نگارش ساراماگو بسیار جالب است. فقط از نقطه و ویرگول استفاده کرده و جملات بلند به کار برده .گفت و گو ها مشخص نیست از جانب چه کسانی رد و بدل میشود ولی پیچیدگی ندارد و خواننده میتواند متوجه شود (هر چند بعضی مواقع تشخیص دشوار است) 

کتاب «بینایی»هم در ادامه همین کتاب نوشته شده  

در نهایت کتابی پر محتوا و جذابی بود…