یادداشت سیده ریحانه احمدزاده

        داستان تلخی که با شیرینی شخصیت اصلی‌اش، دوست‌داشتنی شد. 
نمی‌دانم خانم صنیعیِ روانشناس، «پدر آن دیگری» را هم مثل کتاب دیگرش «سهم من» بر اساس مراجعین و کیس‌های پژوهش‌هایش نوشته یا نه اما کتاب پر از نکات تربیتی_اخلاقی‌ست که شاید گاهی این حس را ایجاد کند که به زور در داستان گنجانده شده‌اند و کمی دلزدگی را در بعضی صفحات به دنبال داشته باشد. 
با توجه به روند داستان، نگران پایان‌بندی بودم. اما خدا را شکر که یک پایان حقیقی داشت نه از آن پایان‌های خیالی. آخر داستان، خواننده را راضی می‌کند. 
در کل، رمان خوبی‌ست. خواننده را همراه می‌کند و نهایتا سرش را شیره نمی‌مالد.