یادداشت یه کتاب باز پیر

        من دیوانه این داستانم. شاید خیلی ها باهام مخالف باشن مخصوصا که شاید توصیفات زیادش برای بعضی ها کسل کننده باشه اما از نظر من یه شاهکار به تمام معنا از اورسولا کی لوگوین به حساب میاد، یه داستان که درش جهانی گسترده و پر رمز و راز را به روی خواننده باز می کنه که در اون جادو، عرفان و فلسفه به زیبایی در هم تنیده شده‌اند. این مجموعه ، فراتر از یک داستان فانتزی معمولی، به یک سفر معنوی بدل میشه که خواننده رو به اعماق وجود داستان و جهان پیرامونش می‌بره.
 لوگوین در این مجموعه، جهانی را خلق کرده که به وسعت یک اقیانوس کهنه و در آن جزیره‌های متعددی وجود داره. هر جزیره، تمدنی متفاوت و روایتی منحصر به فرد را در خود جای داده است. این تنوع فرهنگی و تاریخی، غنای بی‌نظیری به داستان بخشیده و خواننده را در دنیایی غرق می‌کنه که هم آشنا و هم غریب است.
 جادو در دریای زمین، صرفاً یک ابزار برای انجام کارهای خارق‌العاده نیست. این جادو، ریشه در زبان و قدرت کلمات دارد و در آن، نام‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند. 

در مجموع این مجموعه همه چی داره. یه شخصیت اصلی باهوش و خفن. شخصیت پردازی جذاب کارکرترهای فرعی روایت روان و جذاب. مدرسه جادوگری توصیف فضا و اتمسفر. پایان بندی خاص 
من کمتر رمانی رو خوندم که واو به واوش تو ذهنم بمونه این از اون کتاب هاست