یادداشت مهدی
1401/3/10
در بخش عمده‌ای از کتاب، دربارهٔ تقبیحِ ستایش‌گریِ بدون کسبِ شناخت حرف زده شده. این‌که ما دوست‌دارانِ امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه فقط در مقام تحسین و تمجید از حضرت هستیم؛ بدون این‌که برای شناخت‌شون و الگوگیری از رفتار و کردارشون قدم برداریم. مث قرآن که فقط برامون مقدسه و روی طاقچه‌ها خاک می‌خوره درحالی‌که باید ره‌نمودهاش سرلوحهٔ رفتار و عمل‌مون باشه.
کتاب شامل دو سخن‌رانی و مقاله‌ست؛ که متنی شورانگیز و هیجانی داره. به‌نظرم دومی، «علی تنهاست» متنِ بهتری بود.
خوندنش در شب‌های عزای امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه دل‌نشین بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.