یادداشت سیده زهرا ارجائی

        
شخصیت اول داستان، لمی‌کوشن، کارآگاه خصوصی معروفی است. او ماموریت جدیدی دریافت کرده و به مکزیک می‌رود؛ جایی که همکار پیرش پپر درگیر دسیسه‌ای خطرناک شده‌است. پپر باید از اسناد حساس دولتی متعلق به ایالات متحده و انگلستان حفاظت کند اما حین مأموریت ناپدید شده و لمی‌کوشن باید او را پیدا کند. 
با ورود لمی به مکزیک، او متوجه می‌شود که دشمنان پپر، گروهی از جنایتکاران حرفه‌ای و جاسوسان بین‌المللی هستند که برای دستیابی به این اسناد ارزشمند حاضرند دست به هر کاری بزنند. 
کوشن با زیرکی خاص خود و با استفاده از روابطش تلاش می‌کند نقشه‌ی آن‌ها را شناسایی کرده و شکستشان بدهد...

پیتر چینی با روایت پرهیجان و پرشتاب خود، خواننده را در این داستان پیچیده و نفس‌گیر غرق می‌کند. او با پیچش‌های غیرمنتظره و دیالوگ‌های تند و تیز، فضای جنایی و جاسوسی خاصی خلق می‌کند.

نکته‌ی مثبت و پررنگ داستان همین شخصیت‌پردازی قوی و زبان ساده است، گویی لمی‌کوشن در مقابل ما نشسته و در حال بازگویی خاطراتش از این ماجراجویی با هیجان زیاد است! و البته همین موضوع هم باعث می‌شود که بتوان کتاب را در مدت زمان کوتاهی خواند! 
اما یک نکته‌ی منفی در داستان به چشمم خورد و آن هم زنان داستان بودند. تمام این زنانی که در داستان با آن‌ها مواجه می‌شویم، خلافکاران حرفه‌ای هستند. با ورود هریک از این زنان به داستان، لمی‌ معرفی مفصلی از او ارائه می‌دهد! جزییاتی که اندام‌ها و پوشش و ... با همان ادبیات محاوره و کوچه‌بازاری، با همان زبان طنز! 
هرچند که لمی‌کوشن، شخصیت اول داستان، مردی متعهد است و با وجود توصیفاتی که از این زنان می‌کند، به خوبی می‌تواند تمرکز خود روی کارش را حفظ کند، اما به هرحال به نظر می‌رسد این موضوع در داستان بسیار پررنگ شده! 
به همین دلیل هم این کتاب را علی‌رغم زبان ساده و داستان جذابش، برای مخاطب نوجوان به هیچ‌وجه مناسب نمی‌دانم...