یادداشت سارا مستغاثی

        خوب بود ولی ارزش شهدای هویزه بیشتر از این حرف هاست...به نظرم خود هویزه بهتر شهید علم الهدی را روایت می کند. 
باید سحر در کنار مزار شهدای هویزه به دعای عهد گوش سپرد و طلوع آفتاب را در مقتل علم الهدی دید تا فهمید....و مزار روستاییانی که در زمان اشغال هویزه به دلیل پناه دادن به یک خلبان ایرانی، همه اعدام شدند. 
یکی از بهترین خاطره هام از هویزه حنا بستن بود و عهد برای ترک یک گناه تا پاک شدن حنا...حتی هنوز هم که به کف دستم نگاه می کنم اثر حنا را می بینم انگار...

کتاب بدی نبود ولی حق هویزه و شهیدانش خیلی بیشتر از این حرف هاست...