یادداشت کوثر دماوندی

شب های حرم خانه
        دوسش داشتم. غم انگیز که در طول تاریخ ما زنها همدیگه رو مدام قضاوت و تخریب کردیم؛ 
فرقی نمیکنه چه در زمان بی سوادی چه در زمان باسوادی عده زیادی از ما زن ها به هم خیانت کردیم و به قول ویرجینیا وولف حکم ایینه ای رو داشتیم ک مردها رو بزرگ تر چیزی که هستن نشون بدیم.
و به قول داستایوسکی انسان موجودیست که به همه چیز عادت میکند؛ متاسفانه ما هم عادت کردیم به خود تحقیری.
کاش زنهایی که تلاش کردن در چنین جامعه با حفظ زنانگی استقلال و موجودیت داشته باشن رو بیشتر بشناسیم و معرفی کنیم.
از خانم بصیری ممنونم.
کتاب اشکال هم داشت اما کلیت داستان ارزش وقت گذاشتن داشت.
      

17

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.