یادداشت الینا میرزائی

        دقایقی از پایان هستی می‌گذرد، آنقدر تحت تاثیر قرار گرفتم که هنگام تعریف کردن داستان،آخرش،بغض امانم نداد.برعکس بغض های هستی که بعدش عطسه بود، مال من بغض بود و در صدم ثانیه اشک.
مطمئنم هیچوقت شخصیت هستی رو یادم نمی‌ره.