یادداشت پولاد

        بدون شک بارتلمی از بی بدیل ترین ها در نگارش داستان های پسامدرن است.
داستانهای پسامدرن مخاطبان خاص خود را می‌طلبد.
فضا در این داستان ها بیشتر شبیه چند صحنه از یک داستان یا اتفاق است که شما از مابقی آن بی اطلاعید.
در میانه داستان وارد و در میانه‌ آن خارج می‌شوید.
گاهی اوقات مطالب به سمت و سویی می‌رود که ربطی به داستان ندارد.
با این همه این کتاب مجموعه‌ای از داستانهای این چنینی است.
اگر اهل داستان پسامدرن هستید به سراغ این کتاب بیایید و گرمه برایتان اندک کششی هم نخواهد داشت.
علی رغم آشنایی با ساختار داستان پسامدرن نتوانستم آن ارتباطی که می‌خواهم را با آن بگیرم. 
شاید به سبب عادت کردن به داستان های کلاسیک است.