یادداشت زهرا عباد

        #یادداشت_کتاب 
#ابن‌مشغله
ابن مشغله جلد اول از مجموعه دوجلدی روایت‌ها و خاطرات نادر ابراهیمی درباره‌ی شغل‌هایش است. در این جلد که آن را سال ۱۳۵۲ نوشته است، به کارهایی می‌پردازد که از بعد از گرفتن دیپلم وارد آن‌ها شده است‌. البته از یک جایی به بعد، نوشتن هم جزء جدایی ناپذیر زندگی‌اش بوده و کتاب‌هایی هم چاپ کرده ولی به ریز جزئیات آن‌ها در این کتاب پرداخته نمی‌شود.

دو خصوصیت نادر در این کتاب و ماجراهایی که تعریف می‌کند برجسته است. اولا تنوع‌طلبی او که باعث می‌شود در هیچ شغلی بیش از دو سال باقی نماند. یعنی زمانی که حس می‌کند دیگر آن شغل برایش آورده یا تجربه زیسته بیشتری ندارد. و دوم پایبندی نادر به یکسری اخلاقیات، که حالا و در این دوره زمانه شاید ما بیشتر با عنوان دین و مذهب بشناسیمشان. این پایبندی باعث می‌شود که هرجا به او پیشنهاد رشوه، باج و هر نوع خلاف دیگری می‌شده یا در آن شغل خلاف می‌دیده، سریع از آن استعفا دهد. شاید همین دو خصوصیت در کنار تجربه‌های زیاد او از زندگی (مشاغل متنوع و بی‌کاری‌های پی‌در‌پی) باعث شده که نادر ابراهیمی، بشود چیزی که الان هست و چنین داستان‌های پرمغزی بنویسد. و اضافه کنم که مثل همیشه ردپای فرزانه‌ خانم همسر او، در جای جای کتاب بسیار پررنگ است.

روحش شاد و قرین رحمت الهی