یادداشت مهدی منزوی

        «چشم سگ» مجموعه نُه داستان کوتاه هست
 اثر «عالیه عطایی» نویسنده جوان افغان تبار بزرگ شده ایران. 
 در همه داستانها ردی از افغان مقیم ایران دیده میشه یا میشه گفت ایران از نگاه افغان های مقیم ایران که لزوما وضع مالی بدی هم ندارن ولی احساس میکنند متفاوت هستند. بنظرم هر ایرانی که مدتی در خارج ایران زندگی کرده باشه طعم قضاوت بر اساس ملیت رو درک میکنه. اینجوری شاید بهتر بشه با افغان های مقیم ایران همدردی کرد. ایران فی الواقع جای خوبی برای مهاجرین نیست. یکم که با افغان هایی که سالها در ایران زندگی کردند معاشرت کنید به عمق فاجعه پی میبرید.
 من از بین این نه داستان فقط از « سی کیلومتر» خوشم اومد. کلا از داستانها و یا فیلمهای با پایان باز خوشم نمیاد ولی انگار این نویسنده علاقه خاصی به اینطور نوشتن داره.
 بهرحال بعنوان یک اثر متفاوت به زبان فارسی ارزش خواندن داره. نام کتاب برگرفته از آخرین جمله کتاب هست : «واقعیت، چشم های من و مادر است و سگِ احمدعلی. چشمِ سگ که دروغ نمی گوید.» 
 #چشم_سگ #عالیه_عطایی #نشر_چشمه