یادداشت نگار زرگر

        این کتاب، خب، چرند محضه. فقط از اسمش به تنهایی مشخصه که چرند محضه. اون موقعی که تو قفسه‌ی کتابخونه دیدمش و حس شوخ‌طبعی‌م نداشت بذارم همونجا بمونه انتظار نداشتم چیزی غیر از چرند محض باشه. ولی خب بود! یعنی محتواش که مسلماً چرند محض بود. ولی یه خورده هم عجیب غریب بود که باعث شد خوندنش بیشتر از اون قدری که تصور کرده بودم بهم خوش بگذره. مثلاً این که توی اینترنت اثری از یه کتابی در مورد زن‌ها که یه آقایی به اسم جوزف پک نوشته باشه پیدا نمی‌شه کرد. البته توی کتاب نویسنده اشاره کرده که شاید یه روزی یه کتاب هم درباره‌ی مردها بنویسه و یه کتاب به اسم همه‌چیز دربارۀ مردان نوشته‌ی کسی به اسم این نویسنده هست. اما خب اثری از این یکی کتاب که قاعدتاً باید قبل از اون یکی بوده باشه نیست. کتاب دو تا ناشر داره، پاییز و عارف. انتشارات پاییز به نظر الان وجود نداره و انتشارات عارف کتاب‌های موسیقی چاپ می‌کنه. اسم مترجم – فرید جواهرکلام – رو که سرچ کنی به نظر می‌آد این آدم کلی کتاب درست حسابی ترجمه کرده (و این کتاب رو جز ترجمه‌هاش ننوشته‌ن). یادداشت‌های مترجم تو خود کتاب هم واقعاً نوبرن؛ این طوریه که بعضی وقتا نویسنده یه ادعای واقعاً خنده‌دارِ واقعاً عجیب غریب در مورد زن‌ها می‌کنه (که اگر تا الان براتون روشن نشده، اصولاً قصد کتاب همینه) و بعد مترجم اون زیر می‌نویسه «البته به نظر می‌آد تأکید نویسنده زیاد منطقی نباشه