یادداشت انیس پورقنبری

        "خمره" اولین تجربه هوشنگ مرادی‌کرمانی خوانی من بود!

نوع نگارش حقیقتا سلیقه من نبود بخاطر گره‌های ساده و توصیفات کوتاه و کم و....
اما چون این کتاب برای رده سنی نوجوان نوشته شده این نوع نگارش طبیعی بود و ایرادی وارد نیست.

یک نکته جالبی که کتاب داشت حس شیرینی بود که تمام مدت مطالعه توی دهانت میچرخید.
شخصیت‌های خمره آدم های خاکستری بودند مثل تمام آدم‌های اطرافمان برای همین باورپذیری کتاب بالا بود و خواننده را با خودش همراه می‌کرد.
ادبیات متعهد مرادی‌کرمانی ستودنیست؛ اینکه با وجود فقر و کمبود امکانات باز هم جوری بنویسی که حس شیرین زندگی جریان داشته باشد کار هرکسی نیست اما هوشنگ‌خان خوب از پسش برآمده است.
دقتی که در کتاب و توصیفات زندگی روستایی بود مطمئنا برآیند تجربه زیسته‌ی نویسنده بود.

مخلص کلوم؛
خداقوت آقای نویسنده؛ حالمون خوب شد با کتابتون ❤️