یادداشت مهدی

        من به دنبال «کمیک‌استریپ»، «داستان مصور» یا «نقاشی‌های دنباله‌دار» یا هر اسم و عنوانِ دیگری که داشته باشد، برای دخترکِ سه‌ساله‌ام بوده و هستم. این سری از کتاب‌های انتشاراتِ با فرزندان، با عنوانِ داستان‌های مینا و سینا قصه می‌گوید، یک مجموعه کتاب است که تحت عنوانِ «پنج حس دیگر» منتشر شده است:‏
http://bafarzandan.com/kids/books/books-by-collection/5hessedigar-coll.html

برای کتاب نوشته شده که مناسبِ سال‌های اولِ دبستان است؛ ولی به نظرم برای خردسال‌تر از این حرف‌هاست. دخترکِ سه‌سالۀ من البته با کمکِ خوانش و قصه‌گوییِ من، شیفتۀ این کتاب‌ها شده و ماجراهاش را شفاهی و با دقت از حفظ تعریف می‌کند. مطمئنم بچۀ زیرِ دبستان که خواندن و نوشتن بلد شده، به راحتی با این کتاب ارتباط برقرار می‌کند.‏

یک مطلب هم اشاره کنم؛ که به‌نظرم یکی دو تا از بخش‌هاش خوب نیست. مثلاً یک جا که صدای جاروبرقی و ماشینِ لباس‌شویی بلند است و مینا کلافه داد می‌زند: سرم رفت! خوب نیست. آدمِ باادب که سرِ مادرش داد نمی‌زند. اصلاً چه معنا دارد بچه با داد حرف بزند؟!؟ من در این‌طور مواقع ادبیاتِ داستان را تغییر می‌دهم و جورِ دیگری تعریف می‌کنم که ادب و احترام به بزرگ‌ترهاهم حفظ شود.‏

نقاشی‌هاش قشنگه. ‏