یادداشت مهدی لطف‌آبادی

        من اصولاً از پیرنگ کارهای اکبر رادی زیاد خوشم نمیاد و بارها تو نمایشنامه‌هاش دیدم که دیالوگ‌ها به سمت شعاری بودن پیش می‌رن! اما این نمایشنامه‌ها برام عجیب بودند... انگار اکبر رادی یک ایده‌ای داشته، اما صبر نکرده تا این ایده‌ها به ثمر بنشینند و پخته بشن و خیلی سریع نوشته اون‌ها رو! 
با این حال می‌توان حس و حال نه چندان شاداب رادی رو تو دهه‌ی پایانی عمرش تو این نمایشنامه‌ها لمس کرد.
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.