میشه که لا به لای همهی دردها و رنجهای حتی به ظاهر کوچک، حال خوب، ارزش، آرامش و امید رو پیدا کرد... در واقع همه اینها رو باید ساخت.
معنا و امید به زندگی یه گوشه نیفتاده که بریم پیداش کنیم و برش داریم، باید تیکه تیکه های پازل زندگی رو کنار هم بچینیم، تا اون چیزی که باید کامل بشه...