یادداشت مرضیه پورچریکی
1403/12/17
همیشه طرفدار داستان‌های کارگاهی بوده و هستم؛ آقای پووارو هم که جایگاه ویژه‌ای دارند. در چیره‌دستی خانم کریستی حرفی نیست. اما ترجمه می‌توانست بهتر از این‌ها باشد.
حس مسولیت‌پذیری شخصیت‌ها و دست روی دست نگذاشتن و برون سپاری نکردنشان را دوست داشتم ...
وقتی می‌شود با فکر و برنامه‌ریزی حتی کم‌کاری‌های سیستم قضایی را هم جبران کرد و ظالم را به سزای عملش رساند، حتما در خیلی جاهای دیگر هم می‌شود منبع تاثیر بود و منتظر دولت و حکومت نماند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.