یادداشت نفیسه بهشتی

        نمی‌دونم از این شماره ناداستان چه توقعی داشتم، با پیش فرض خاصی سراغش نرفتم. طبق سخن سردبیر قرار بوده به وجهه قهرمانی زن‌ها بپردازن. به نظرم به هدفشون رسیدن. کنار هر روایتی که از قوی بودن زن‌ها گفته می‌شد، از سنگ‌های جلو پای هر زنم گفته شده بود.
به طور کلی از مطالب تالیفی بیشتر از مطالب ترجمه شده خوشم اومد و بهتر تونستم باهاشون ارتباط برقرار کنم. انگار زن‌های دیگه دنیا، تفکراتشون از جنس من نبود.
"روایت های کهن" خیلی کم حجم بود. این نشون میده چقدر نقش زن توی گذشته کمرنگ بوده و الان چقدر پیشرفت کردیم 🥲

روایت هایی که دوست داشتم:
- هزار دل به یکی تار مو؛ سحر سخایی
- فیل پیری که دنبال آب بود؛ مکرمه شوشتری
- تبعیدی کوچه‌مردها؛ سید احسان عمادی
- کوچکترین زن دنیا؛ لیا پرپرا