یادداشت علی دستورانی

                کتابی 95 صفحه‌ای که خواندنش برای هر کسی که در صدد دریافت خدمات روان‌درمانی است، ضروری می‌باشد. نویسنده‌ی کتاب، نویل سیمینگتن، که روان‌کاوی بریتانیایی است و در زمان نوشتن این کتاب مشغول به همین حرفه در استرالیا بوده، کارنامه‌ی پرباری در امر درمان دارد و مسئولیت‌های بسیاری را در انجمن‌های روان‌کاوی مختلف در بریتانیا و استرالیا بر عهده داشته است. او این کتاب را با توجه به افزایش روزافزون مراجعه به روان‌درمانگران و استقبال جوامع از این موضوع نوشته و نهایت تلاش خود را برای مختصر و مفید بودن کتاب به کار بسته است. سیمینگتن در این کتاب ادعا می‌کند که علی‌رغم گسترش جامعه‌ی روان‌درمانگران، همچنان اکثریت قابل توجهی از آنان آن‌چنان که باید در کار خود خبره نیستند و در صورتی که احتیاط و آگاهی کافی در مراجعه‌کنندگان نباشد، می‌تواند خطرات بسیاری را به همراه داشته باشد. چه بسیار روان‌درمانی‌هایی که نه‌تنها به مراجع آسیب می‌زند، بلکه به تصور عمومی از روان‌درمانی نیز خدشه‌های غیرقابل جبرانی وارد می‌کند. کسب آگاهی در این زمینه و در این شرایط، الزامی به نظر می‌رسد.
کتاب حاضر مشتمل بر 6 فصل است  و نویسنده در خلال این 6 فصل برای خواننده‌اش از هدف روان‌درمانی، نحوه‌ی کار کردن آن، وظایف درمان‌گر، علل شکست خوردن درمان و ویژگی‌های درمان‌گر نالایق و درمان‌گر خوب می‌گوید. کتاب بیشتر به دنبال القا و تفهیم جایگاه بیمار و درمان‌گر است و در تلاش است تا بینش خوبی از انتظاراتی که می‌توانیم از درمان و درمان‌گر داشته باشیم ارائه کند. اینکه اهمیت پیدا کردن درمان‌گر خوب تا چه اندازه مهم است و بیمار نباید از عوض کردن پی‌درپی درمان‌گر تا زمانِ یافتن کسی که با او ارتباط خوبی برقرار کند هراسی داشته باشد از مهم‌ترین نکاتی است که در فصول ابتدایی کتاب آورده شده است. همچنین سوالاتی که بیمار حق دارد و باید در جلسه‌ی اول از درمان‌گر خود بپرسد تا بر حسب آن‌ها بتواند قضاوت بهتری از او داشته باشد و در مورد ادامه دادن جلسات با او تصمیم بگیرد از دیگر نکات ارائه‌شده است. 
با توجه به اینکه هویت کتاب بر اساس اختصار تعریف شده است، می‌توان آن را کامل دانست و از آنچه در آن آورده نشده چشم‌ پوشید. با این حال از نکاتی که به زعم من بهتر بود از آن‌ها سخنی آورده شود معرفی مختصر انواع رویکردهای درمانی است. نویسنده خود یک روان‌درمانگر تحلیلی است و برخی از توصیه‌هایش هم مربوط به همین رویکرد است. این در حالی است که امروزه رویکرد مین‌استریم روان‌درمانی در جهان، CBT یا درمان شناختی-رفتاری است و آشنایی حداقلی داشتن با این رویکردها (درمان‌های هیجان‌مدار، روان‌درمانی اگزیستانسیال و...) و تفاوت‌ها و مکانیزم‌شان، می‌تواند تا اندازه‌ای برای فردی که قصد دارد از این خدمات استفاده کند، مفید باشد  و او را در جهت انتخاب درمان‌گر مناسب یاری دهد. همچنین با توجه به اینکه کتاب از یک جامعه‌ی به نسبت استاندارد می‌آید، تصوری از برخی ایرادات اساسی روان‌درمانی که در جامعه‌ی ایران رایج شده ندارد و شاید بهتر باشد مترجم کتاب که خود یک روان‌درمانگر است این نکته را در مقدمه‌ای به ابتدای کتاب بی‌افزاید. انبوهی از روان‌درمانگرانی که ادعای درمان تمام مشکلات و دانای کل بودن‌شان آدم را به یاد حکمای 500 سال پیش می‌اندازد از آفات روان‌درمانی در جامعه‌ی امروز ایران است و متأسفانه آگاهی جمعی مناسبی نسبت به این کلاهبرداری‌ها صورت نمی‌گیرد.
این کتاب را به تمام کسانی که احساس می‌کنند در زندگی دچار مشکلاتی شده و نیازمند کمک گرفتن از یک فرد آموزش‌دیده هستند، اکیداً توصیه می‌کنم. آگاهی‌بخشی جامعه نسبت به موقعیت‌هایی که روان‌درمانی می‌تواند به انسان کمک کند و انتخاب روان‌درمانگر مناسب، از مهم‌ترین نکاتی است که در صورت جا افتادن می‌تواند کارکرد بسیار خوبی در جامعه داشته باشد و بر بهبود بهداشت روانی عمومی جامعه تأثیر مثبتی بگذارد. در همین راستا، وقت اندکی که برای خواندن این کتاب می‌گذاریم یقیناً ارزش بسیاری برای خود و اطرافیان‌مان خواهد داشت.