یادداشت محسن جلیلوند

        نگاهی به کتاب رستاخیز نوشته لئون تولستوی لئون تولستوی نویسنده بزرگ روس از جمله نویسنده‌هایی است که داستان‌های بسیاری درباره فطرت انسانی و اخلاقی نوشته چنین چیزی به‌ویژه در کتاب رستاخیز نمود بیشتری پیدا می‌کند این کتاب پر از سر گذشته‌است نه سرگذشت یک نفر سرگذشت یک ملت از ثروتمند و فقیر تا کشاورز و محلات از زندانی تا قاضی و دادستان نه بسیاری شخصیت‌های دیگر رستاخیز برای کارنامه این نویسنده بزرگ تاریخ بسیار مهم است لئون تولستوی یا بهتر بگوییم لف تولستوی نویسنده بزرگ روس ازجمله نویسنده‌هایی است که داستان‌های بسیاری درباره فطرت انسانی و اخلاقی نوشته چنین چیزی در کتاب رستاخیز نمود بیشتری پیدا می‌کند رستاخیز چیزی است که در درون ما به وجود می‌آید و ما را از نو متولد می‌کند رستاخیز از نظر تولستوی یعنی نفس خدایی و انسانی خود را پیدا کردند و به ندای او پاسخ دادند شاید همه اتفاق‌هایی که تا حال برای ما افتاده موج کوچ کوچک یا بزرگی بوده که می‌خواسته ما را به سمت این رستاخیز ببرد تولستوی دراین‌باره می‌گوید هنگامی‌که سیل خروشانی با نیروی تسخیرناپذیر مرا به سویی می‌برد که خشنودی من در آن‌جاست چگونه می‌توانم بپرسم به کدام سو باید شنا کرد فضای داستان رستاخیز تاریک و سرد و سنگین است روسیه قرن نوزدهم در نگاه تو استای پر از بی‌عدالتی و تبعیض به‌نظر می‌رسد خوی حیوانی انسان‌ها بیداد می‌کند و نفسانیات بر همه‌چیز غالب است حیوان در وجود انسان رشد کرده و هر روز وحشی‌تر می‌شود رابطه بین زن و مرد ارزش مادی دارد و عشق میان این دو جنس قربانی شهوت می‌شود