یادداشت رها

        فوق العاده لطیف و زیبا بود...واقعا از خوندنش لذت بردم .وقتی به پایان کتاب رسیدم حس خیلی عجیب و گنگی داشتم.تنها نویسنده ای که من در گذشته بعد از پایان کتاب هاش چنین حسی رو تجربه کردم "هاروکی موراکامی" بوده....شباهت های زیادی بین کارهای این دو نویسنده دیدم و عجیب و بعید هم نیست اگر "موراکامی" تا حدودی از کارهای "هسه" الهام گرفته باشه

داستان کتاب روایت پسر نوجوانی است که هوش و استعدادی استثنائی دارد و این باعث می شود که پدر و معلمینش بی توجه به خواسته های کودکانه او همه ی وقت استراحت و تفریحش را از او بگیرند.اما همین طور که پسرک بزرگتر می شود در می یابد که چه روزگاران خوشی را پشت سر گذاشته بدون اینکه ذره ای از آن لذت برده باشد و حالا تنها و افسرده به دنبال راهی برای بازگشت به دوران کودکی می گردد....راهی که به بیراهه می رود