من از این کتاب چیزهایی جدیدی از آذربایجان فهمیدم ، مثلاً این که برخلاف تصور ما این کشور مسلمان شیعه کم ندارد اما این موضوع تحت حکومت سکولارش پنهان شده‌است. با ساختار حکومتی آذربایجان بیش‌تر آشنا شدم و ساکنانش را  کمی شناختم. اما به نظرم کتاب به شدت جای کار داشت. نویسنده، گاه در کتاب از عناوین و اسامی و تاریخچه‌هایی نام می‌برد که عموماً برای مخاطب ناملموس بود و نیاز بود که به آن بیش‌تر پرداخته شود، تضمین از سفرنامه‌های قدیمی در این سفرنامه زیاد بود و من این موضوع را نپسندیدم به طوری که یک فصل کامل جدای از پاراگراف‌های داخل متن به این موضوع اختصاص داشت. نویسنده عقاید شخصی‌اش را زیاد در این کتاب پررنگ کرده‌بود که گرچه من همسو با او فکر می‌کنم ولی معتقدم در سفرنامه نباید عقاید شخصی با هر سمت و سویی دخیل باشد. در کل می‌توانم بگویم کتاب متوسطی بود که از خواندنش آن‌چنان لذت نبردم ولی مطالب جدیدی را یاد گرفتم.