چهار امتیاز برای خود داستان و یک امتیاز هم برای علاقه ام به مسائل هوا-فضایی:))

به نظرم شخصیت همسر خلبان جانباز و همسر خلبان تیموری اصلا خوب درنیامده بودند یا شناخت نویسنده از زن ها به همین مقدار محدود است که فکر کنم مورد اول باشد...اگر کسی مجموعه کتاب های آسمان را خوانده باشد که درباره ی شهیدان خلبان از زبان همسر شهید است، به شناخت بهتری از این زنان می رسد.
ولی شخصیت های مرد داستان خیلی خوب پرداخته شدند...آن قدر که با خاطره های خلبان میریان خندیدم، به یاد ندارم با کتاب دیگری خندیده باشم. و سر نامه های مرتضا به حضرت صاحب اشکم داشت در می آمد. از حرف های خلبان تیموری هم کلی حرص خوردم. 

در کل ازبه را دوست داشتم و یک عالمه لذت بردم.