یادداشت سیده زهرا ارجائی

        

یک بار چند سال پیش کتاب را خوانده‌بودم، یک بار هم اخیراً آن را شنیدم! نسخه‌ی صوتی‌اش واقعاً عالی بود!

عنوان کتاب، جای برادلی در کلاس است! 
ته کلاس، ردیف آخر، صندلی آخر؛ دورترین نقطه از درس و‌ معلم و کلاس! جای نشستن پسری که نه به درس گوش می‌دهد، نه درس می‌خواند، نه حتی می‌داند تکلیف شبش چیست! چون همه او را یک هیولای فضایی می‌دانند... او تنهاترین و عجیب‌ترین موجود این مدرسه است...!!

اولین چیزی که در این کتاب نظرم را جلب کرد که بخوانمش، عنوان اصلی کتاب بود:
There's a boy in the girls' bathroom

برادلی چاکرز، پسرک باهوش و عجیبی است که همیشه، ته‌کلاس، ردیف آخر، صندلی آخر مخصوص اوست! هیچ کس دوست ندارد کنارش بنشیند و هیچ‌کس هم با او دوست نمی‌شود. انگار که همه او را هیولای فضایی می‌دانند!
برادلی یک دروغ‌گوی حرفه‌ای است! برای این‌که کاری که نمی‌خواهد را انجام ندهد، دروغ می‌گوید، آن هم دروغ‌های شاخ‌دار! و حالا همه از دست او کلافه شده‌اند و نمی‌دانند باید با او چه کنند! تا این که مشاور جدیدی به مدرسه می‌آید و معلمش تصمیم می‌گیرد او را به دفتر مشاور بفرستد ... 

داستان برادلی، ماجرای دانش‌آموزانی است که به آن‌ها بی‌توجهی می‌شود اما با حضور مشاوری کاربلد و حرفه‌ای، همه چیز تغییر می‌کند!

نام این کتاب را در دسته‌ی کتاب‌هایی دیده‌بودم که در ارتباط با مدرسه و دانش‌آموزان خاص هستند و انصافاً کتاب خوبی بود. 
تنها نکته‌ی منفی قابل ذکرش هم مسأله‌ی معمول کتاب‌های ترجمه‌ای است! سبک زندگی و فرهنگ غربی ...! این موضوع خصوصاً در انتهای داستان، بیشتر به چشم می‌خورد! آن‌جا که برادلی و جف، تنها پسرهای دعوت شده به جشن تولد یکی از دخترها هستند؛ اشاره به احساسات بچه‌ها نسبت به هم، حسادت دخترها به یکدیگر در دوست شدن با پسرها و ... 

این کتاب علاوه بر این که رمان نوجوان است و مناسب نوجوان، کتابی خوب برای معلمان و مربیان هم هست؛ خصوصاً آن‌هایی که دانش‌آموزانی با شیطنت‌های عجیب دارند!