یادداشت امین پازوکی

        رفتار شما با پدر و مادر خود چگونه است؟
به آن‌ها عشق می‌ورزید و دوستشان دارید؟ یا با آن‌ها بدرفتاری می‌کنید و سرشان داد می‌زنید؟
تا به حال شده فکر کنید که جایگاه پدر و مادر کجا قرار دارد؟
کتاب «بهشت فراموش شده» نوشته «مهدی خدامیان آرانی» در این رابطه نوشته شده است. آقای خدامیان‌ آرانی با بررسی آیات و روایات و ذکر آن‌ها به بررسی جایگاه پدر و مادر پرداخته.
شاید با این جمله من این مطلب به ذهنتان خطور کند که خب نویسنده نوشته جایگاه پدر و مادر و زیر آن نوشته:
1.	قرآن می‌فرماید... .
2.	پیامبر می‌فرماید... . 
3.	امام صادق می‌فرماید... .
و ... .
نه. این کتاب آیات و روایات را در قالب داستان برای خواننده تعریف می‌کند و سخنانش مانند دوستی واقعی گرم و صمیمی است.
بعضی از سخنان و روایات این کتاب واقعاً‌ برایم جالب بود. هیچ وقت فکر نمی‌کردم که جایگاه پدر و مادر به این اندازه بالا باشد.
امام صادق علیهالسلام: «اگر پدر و مادری در حق فرزند خود ظلم بنماید و آن فرزند به پدر و مادر خود با خشم و غضب نگاه کند، خداوند نمازهای آن فرزند را قبول نمی‌کند.» (الکافی ج2 ص349؛ وسائل الشیعه ج21 ص501؛ بحارالانوار ج71 ص61)
واقعاً ما کجا ایستاده‌ایم؟ چطور می‌توانیم خود را آدم خوبی بنامیم وقتی پدر و مادر ما از ما راضی نیستند؟ چگونه می‌توانیم خود را آدم متدین و دین‌دار بدانیم؟ چگونه می‌توانیم هر صبح جمعه ندبه کنیم و برای امام زمان ارواحنا له الفداه اشک بریزیم، در حالی که پدر و مادر خود را آزار می‌دهیم و آن‌ها را ناراحت می کنیم؟
اگر در این روایت دقت کنیم می‌فهمیم که حتی نگاه خشم آلود به پدر و مادر باعث قبول نشدن نماز می‌شود؛ چه رسد به داد و بیداد بر سر آن‌ها و خدای نکرده کتک زدن آن‌ها.
نمازی که در روایات داریم اولین چیزی است که از انسان سوال می‌شود و اگر قبول نباشد هیچ کار خوب دیگری مورد قبول نیست.
در واقع یک نگاه با خشم و غضب به پدر و مادر، حتی اگر آن‌ها ظلم کرده باشند، برابر است با از بین رفتن تمام خوبی‌ها و نیکی‌های انسان.
به نظر من این کتاب، کتابی است که باید در همه خانه‌ها باشد و جوانان و نوجوانان مخصوصاً که خام و ناپخته هستند و از روی جوانی رفتارهای بدی را مرتکب می‌شوند آن را بخوانند.
از ویژگی‌های خوب کتاب‌های «مهدی خدامیان آرانی» مستند بودن و بهره بردن از منابع مختلف و بسیار است. در این کتاب، با داشتن 75 صفحه متن اصلی و 96 صفحه با پی‌نوشت و موارد دیگر، از 85 منبع استفاده شده است.

امین پازوکی ۱۳۹۲/۱۰/۴