یادداشت یاسمین فلاحتی

        کتاب خیلی خوبی بود، مخصوصا منی که خیلی تفننی می‌دوم، خیلی لذت بخش بود، همراه شدن با هاروکی موراکامی، یه دونده استقامت که دویدن هاش کمکش میکنه به نوشتن، و واقعا هم همینطوره، نمیدونم این چه جادوییه، ولی وقتی میدویی و یکم و فثط یکم توش استمرار به خرج میدی، به طور معتاد گونه‌ای بهش عادت پیدا میکنی و بعد تاثیرش رو میبینی، هرکس به طور متفاوتی حس میکنه، اما فکر کنم همه جایی از زندگیشون بتونن لمس‌ش کنن.
کتابیه که چه به دونده ها و چه به غیردونده‌ها توصیه میکنم بخوننش، حتا اگر باعث نشه که پاشید برید دویدن رو شروع کنین، خوندش لذت بخش و آموزنده است.