یادداشت ونوس

        نمایشنامه‌ای تهاجمی؛ همانطور که الک سیرز می‌گوید:‌
"تئاتری که یقه مخاطبان خود را گرفته و انقدر تکان می‌دهد تا پیام تئاتر را درک کنند."
سارا کین هر چه که بود، دست کم خودش بود.
 سایکوسیس‌ش هم دقیقا همان است که در عنوان کتاب آمده؛ سایکوسیس ۴:۴۸
از آن دست ادایی‌هایِ دوزاری نبود.