یادداشت حکیمه سلمانی

        وقتی کتاب شعر می‌خوانی، این کتاب است که تو را می‌خواند، و این فرق کتاب‌های شعر است با دیگر کتاب‌ها...
شعر دردت را می‌فهمد، 
اگر هیچ کسی هم تو را نفهمید، شعر می‌تواند درکت کند.
شعر، کنج دنجی برای تنهاهاست.

بخشی از کنج غزل آقای سامانی:
ای که مهرت نرسیده‌ست به من، باور کن
هیچکس قدر من از قهر تو رنجیده نشد...