یادداشت علی نعمتی شهاب

        این‌که یک مدیر و کارآفرین دست به هر کاری زده باشد، موفقیت عظیمی را رقم زده باشد، حتی در هالیوود هم غیر واقعی می‌نماید. اما همایون صنعتی‌زاده چنین بود، او از انتشارات فرانکلین (انتشارات علمی و فرهنگی امروز) گرفته تا چاپخانه‌ی افست و کارخانه‌ی کاغذ پارس، هر جا کاری را شروع کرد، به‌کمال تمام کرد (هر چند شاید یکی از بزرگ‌ترین نقدها به او، نداشتن روحیه‌ی جانشین‌پروری باشد.) با این حال، یادگارهای عظیم او برای «ایران» هنوز پابرجا هستند. با این حال احتمالا پرورش نسلی سترگ از نویسندگان و مترجمان و ویراستاران درجه یک ـ از نجف دریابندری گرفته تا منوچهر انور و بسیاری بزرگان دیگر ـ شاید بزرگ‌ترین خدمت او به این بوم و بر باشد.آخرین کار او ـ کارخانه‌ی گلاب زهرا ـ هم در لاله‌زار کرمان پابرجا است و بزرگ‌ترین کارخانه‌ی گلاب‌گیری جهان. این کتاب، روایتی است از زبان اطرافیان همایون صنعتی‌زاده در باب این‌که چه کسی بود و چه کرد. توصیه می‌کنم عمیقا روی قصه‌ی زندگی و نقش عمیق پدربزرگ همایون که در همین کتاب روایت می‌شود، تأمل جدی کنید. روح تمام بزرگان این سرزمین، به‌ویژه همایون صنعتی‌زاده، شاد.