یادداشت مهدی

        غیر از چند غزل، مابقی همه‌وهمه یک ماجرا رو تکرار می‌کردن: «گلایه و شکوه از یاری که رفت با رقیب ...ای داد بیداد!»
هی تکرار یک مضمون، ملال‌انگیز بود.