یادداشت زکیه پوربافرانی

        اینجا هم جایی برای اهدای خون است، اما نه از آن اداره هایی که شما می گویی. این راه، این جاده، این مسیر، مسیر راه خون است و بی دلیل این نام برای این جاده انتخاب نشده است. بعدها می فهمی که مسیر این کوه ها با لودر و بلدوزر باز نشده، بلکه با خون باز شده است. شاید سر هر پیچ و کمرکش کوه ما چند شهید داده ایم و این جاده خونین به خط مقدمی می رسد که بچه ها آنجا را پایگاه راه خون نامیده اند.»

✂️ از 📕 وقتی مهتاب گم شد.