یادداشت علی فروتن

        مقدمه: زُرعة ابن ابان جزو لشگریانی بود که در روز عاشورا به جنگ امام حسین(ع) آمده بود. طبق روایات، در جریان تقابل امام و زرعه، امام او را نفرین کرده بود و از خدا خواسته بود که او را تشنه بگرداند.

قدسیه پایینی دوران پریشانی و سرگشتگی روحی و بیماری جسمی زرعه را –که ظاهراً ناشی از نفرین امام است- از زاویه دید دانای کل شرح می‌دهد. توجه نویسنده به جزییات رفتار شخصیت‌های داستان و توصیف مفصل ویژگی‌ها، حالات و حرکات آنها جالب توجه است. مضمون روایت با واقعه عاشورا ارتباط دارد ولی زمان رویدادهای داستان به دوره پس از عاشورا مربوط می‌شود و نویسنده گاهی، شاید با هدف پیشبرد داستان، گریزی به حوادث روز عاشورا می‌زند.

پی‌نوشت: احتمالاً نویسنده، برای توصیف هرچه بهتر امور مربوط به سنگ‌تراشی، از پیشه‌وران این صنعت کمک گرفته است. بدون آشنایی حداقلی با ریزه‌کاری‌های این هنر، تصویرسازی دقیق از جزییات مرتبط امکان‌پذیر نخواهد بود. همچنین، استفاده از عبارات غیررایج برای توصیف حالات شخصیت‌ها، برای من جالب بود؛ عبارتی مثل «چرم خام» برای توصیف پوست صورت. 

📌 این مرور مبتنی بر دیدگاه «شخصی» مرورنویس است.