یادداشت مهدی منزوی

        "درباره فلسطین ۲۰۱۴ "مجموعه مصاحبات" فرانک بارات با نوام چامسکی و ایلان پاپه" مترجم محسن عسکری جهقی
این کتاب یک مجموعه مصاحبه ها و سخنرانی‌هایی از این دو بزرگوار یهودی مذهب هست تا سال ۲۰۱۴. من از این آزادگی تفکر و عمل این دو نفر لذت بردم. مسلمانان ضد اسرائیل عموما بیت المقدس و قبله اول مسلمین و عوامل مذهبی رو دلیل حمایتشون از مردم فلسطین میدونن ولی یهودیها چرا باید ضد دولت اسرائیل باشند؟ فقط انسانیت! برام جالب بود که اینها نظرشون درباره همه مردم مظلوم دنیا در گذشته و حال یکسانه و مختص فلسطینیا نیست. همونطور که سرزمین فلسطین رو متعلق به ساکنین اصلیش میدونن، جنوب آمریکا رو هم متعلق به مکزیک، باقی امریکا و کانادا رو متعلق به سرخپوستان، استرالیا رو بومیها و افریقای جنوبی رو متعلق به سیاهان. این نداشتن استاندارد دوگانه قشنگه، چیزی که ما حتی در رفتار مسلمانان حامی قدس هم نمیبینیم، حکومتهاشون که هیچ!
چامسکی استاد زبانشناسی در امریکا و پاپه استاد تاریخ در انگلیس
دلیل اصلی حمایت همه جانبه انگلیس و آمریکا رو از اسرائیل، رفتار مشابه خودشون در گذشته دور میدونن. 'استعمار مهاجرتی' یعنی وارد سرزمینی میشی و بزور ساکنینش رو مجبور به خروج میکنی تا وقتی که محو بشن و خودت کم کم مالک و ساکن میشی. از سال ۱۸۸۲ که زمزمه تشکیل یک سرزمین یهودی شکل گرفت از لغات عبری استفاده میشد به معنای 'گرفتن اراضی فلسطین' و یا ' استعمار کردن و ساکن شدن' 
این دو نفر اعتقاد دارند که راه حل غایی فلسطین، دو کشوری نیست چون اصلا اسرائیل غاصبه، فقط یک کشور و دولت باید تشکیل بشه با حضور همه ساکنین فعلی و آوارگان فلسطینی در سایر کشورها و اردوگاه ها. اونوقت دموکراسی پیاده بشه مثل آنچه در افریقای جنوبی با نظام آپارتاید انجام شد. ولی اسرائیل اینو نمیخواد حتی راه حل دو کشوری رو هم نمیخواد بلکه اونها میخوان فلسطینیا محو بشن و فقط یک دولت یهود تشکیل بشه! اون هم کشور اسرائیل نه ها، کشور یهود! اونها باقی مذاهب رو به رسمیت نمیشناسن و آدم حساب نمیکنن. اسرائیل نهایت استفاده رو از هولوکاست برد، هر مخالفتی رو با اسرائیل زود مربوط میکنن به یهودستیزی و ماجرا رو مسکوت میزارن. چامسکی میگه نباید تو این تله افتا، باید هوشمندانه مخالفت کرد.
بهترین تصمیم رو همونی می‌دونن که در مورد افریقای جنوبی جواب داد یعنی جنبش: 'بایکوت، تحریم و عدم سرمایه گذاری' 

قسمت دوم
این جنبش مستلزم همراهی اکثریت کشورهاست مثل جنبش ضد آپارتاید. ولی همون آپارتاید هم تا وقتی که امریکا تمام قد حمایتشون می‌کرد، دوام آورد. از جایی تسلیم شدن که امریکا حمایتش رو برداشت! چرا؟ چون اکثریت مردم امریکا دیگه نمیخواستن. کنگره تصویب کرد، ریگان وتو کرد ولی در نهایت مجبور به تن دادن شد. اسرائیل هم همینه تا وقتی مردم امریکا و به تبعش دولت و کنگره براشون مساله نشه، اسرائیل ادامه خواهد داد و نفرت جهانی هم براش مهم نیست همون‌طور که برای نظام آمارتایدی افریقای جنوبی مهم نبود. ولی تفاوت مهمی که بین افریقای جنوبی و اسرائیل هست اینه که، سفیدپوستان به سیاه پوستان احتیاج داشتن برای انجام امورشون، ولی یهودیها به مسلمونا احتیاجی ندارن برای اداره اسرائیل لذا بدنبال از بین بردنشون هستن. اینجاست که متوجه میشیم چه سیاستی پشت خالی کردن غزه از جمعیت هست. قرار نیست اگر فلسطینی از اسرائیل رفت دوباره برگرده! سال ۲۰۰۴ اسرائیل چند ده هزار نفر یهودی ساکن غزه رو از خونه هاشون بیرون کشید و با تبلیغات زیاد به جاهایی برد که اتفاقا میخ است اشغالشون کنه، بعد غزه رو یکدست فلسطینی کرد تا مجبور نشه بخاطر اون یهودیهای ساکن امتیازاتی به فلسطینیا بده، حتی شهرکهای یهودی داخل غزه و همه امکاناتشون رو نابود کرد تا فلسطینیا نتونن استفاده کنن. بعد حماس با یک انتخابات آزاد باحضور همه نهادهای بین المللی پیروز پارلمان شد. (در خصوص اینکه حماس چه عقبه ای داره و چطور فکر میکنن من خیلی انتقاد دارم ولی بحث چامسکی و پاپه انسانیه و ربطی به مذهب نداره). اسرائیل از انتخاب حماس عصبانی شد و شروع به کارشکنی کرد. در سال ۲۰۱۴ حماس و فتح که کنترل کرانه باختری رو داره به رهبری محمود عباس یک اتحاد تشکیل دادن که عملا یکطرفه به نفع فتح بود ولی اسرائیل بازهم عصبانی شد چون سیاست تکه کردن سرزمین یکپارچه فلسطین مخدوش شده بود و با استفاده از بهانه کشته شدن سه نوجوان اسرائیلی و انداختن تقصیر گردن حماس، یک تنش دیگری شروع کرد که نهایتا به یک کشتار دیگه ختم شد.
چیزی که برای من جالبه اینه هر بار اسرائیل بهانه‌ای پیدا میکنه تا سیخونکی به حماس بزنه و حماس هم چند راکت شلیک کرده و بعد به بهانه پرتاب راکت، یک حمله جدی رو شروع کرده. وقتی این سناریو تکراریه، چرا حماس بازهم تکرارش میکنه؟ اسرائیل از خداشه که مظلوم نمایی کنه و غزه رو نابود کنه کمااینکه با حمله اخیر ۷ اکتبر حماس، اسرائیل به آرزوش رسید و اونجا رو با خاک یکسان کرد و حالا دنبال تخلیه اونجا از سکنه هست! 

قسمت سوم
در مورد کرانه باختری اسرائیل فعلا قصد اشغال اونجا رو نداره چون اونوقت مجبور میشه سیاست یک دولت رو اجرا کنه و این جمعیت زیاد فلسطینیا در اونجا، فلسفه اکثریت مطلق یهودی در یک سرزمین رو تهدید میکنه. اسرائیل دوست داره یک منطقه مرفه برای طبقه الیت و پولدار فلسطینی در مثلا الخلیل بوجود بیاره تا تعداد کمی فلسطینی اونجا بمونن و باقی طبقات مجبور به مهاجرت از منطقه بشن چون هزینه زندگی در اون منطقه رو نمیتونن بپردازن. در کنارش از هرگونه توسعه اقتصادی و مسکونی در مناطق فلسطینی هم جلوگیری می کنند تا شرایط زندگی برای ادامه بقا سخت بشه، حتی میزان کالری مورد نیاز برای مردم غزه رو محاسبه کردند تا فقط زنده بمونن و بطور تدریجی از بین برن.
در سال ۱۹۴۸ بیش از نیمی از جمعیت فلسطین یعنی حدود هفتصد و پنجاه هزار نفر از سرزمین رانده شدند و ۵۰۰ روستا و شهر با خاک یکسان شد. و جالبه یکی از موانع صلح در فلسطین، عرب‌های یهودی هستند.
چامسکی توصیه میکنه که هر اقدام ضد اسرائیل باید به نفع فلسطینیان باشد و اخلاقی، نه به نفع خودمان! باید مدام به این سوال پاسخ داد که عواقب وتبعات اقدامات ما چه تاثیری بر قربانیان جنایت دارد. 

من خوندن این کتاب‌ رو بسیار توصیه می‌کنم برای باز شدن ذهن نسبت به اتفاقات پیرامونمون، حداقل چند صفحه آخر رو که سخنرانی چامسکی در سازمان ملل در سال ۲۰۱۴ هست رو بخوانید. 

۲۵۳ صفحه
#درباره_فلسطین #نوام_چامسکی#ایلان_پاپه