یادداشت رشید
1402/1/29
3.7
26
ابتذال شر از ناحیه انسان توده ای و همگانی صادر میشود که بخاطر همین سرشت همگانی و توده ای بودن دیگر توانایی اندیشیدن را از دست داده است و حتی شری که از او صادر میشود، شری هیولا گونه و متفکرانه نیست. شری است مبتذل و همگانی که تنها بواسطه توانایی از دست دادن اندیشه بوجود آماده است. « از آنجا که جویندگی تفکر نوعی عشق میل ورزانه است، موضوعات تفکر تنها ممکن است امور در خورد عشق باشند : زیبایی، دانایی و... کسانی که عاشق زیبایی، عدالت و دانایی نیستند از فکر کردن عاجزند، درست همانطور که بر عکس کسانی که عاشق بررسی و فلسفه ورزیدن اند از ارتکاب شر عاجزند.» آرنت، حیات ذهن، ص۲۶۵ ترجمه مسعود علیا
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.