یادداشت محمد مهدی صافی

        نادر ابراهیمی در (مکان های عمومی) دنیای عجیبی بنا کرده که تجربه اش برایم تأمل برانگیز بود،
ولی از میان داستانها یکی بیشتر از همه به جان ام نشست! 
حال و هوای (خوب ها کمی پایین تر زندگی میکنند) به قدری ملموس است که انگار در لحظات آخر ما به عنوان شخص سومی در کنار آق محسن و قاسم، قدم میزنیم و سرشار از شور می‌شویم و بی شک این لحظات فراموش نخواهد شد...