یادداشت فاطمه

        این مجموعه عالی بود؛ امیلی و جاده‌ی پر افت و خیز اما دوست‌داشتنی‌اش به سوی نویسنده شدن...
سه‌گانه‌ی جذابی که ناراحتم ادامه نداره :). خوندنش برای من خیلی دل‌انگیز بود، از فضاسازی و موضوع گرفته تا شخصیت‌ِ قوی و مصممِ امیلی، همه عالی بودن. به‌خصوص فضاسازی انقدر درجه یک و روح نواز بود که هراز‌گاهی به خودم می‌اومدم و می‌دیدم غرق نیومون و طبیعت زیبا و جذابش شدم و چی از این دل‌انگیزتر؟
و اما جلد آخر، تو این جلد هم با غمِ عمیقی که امیلی تجربه کرد غمگین شدم و هم با موفقیت‌هاش ذوق‌‌زده.
ولی جلد آخری بود که انتظار و غم خفه می‌کرد خواننده رو :) و البته یاد «غرور و تعصب» هم بخیر شد :).

می‌دونم که دلم برای این مجموعه حسابی تنگ می‌شه و بازهم میام سراغش...