یادداشت امیر م

        این کتاب از نظر من شباهت زیادی با گل‌های برای الجرنون داره و من بر حسب اتفاق هر دوتاش رو در یک زمان خوندم. 
هر دو کتاب یه جورایی ماجرای زندگی از زاویه دید یک فرد با نیازهای ویژه است. درباره‌ی رویارویی شون با جامعه و خانواده و... .

این یکی حدود ۴۰ سال دیرتر نوشته شده و فکر می‌کنم خیلی با اقبال بیشتری هم مواجه بوده. اینکه توی این مدت جامعه در خصوص ارتباط با این افراد چقدر تغییر کرده رو میشه از مقایسه‌ی دو کتاب فهمید. 

نمی‌دونم «ماجرای عجیب سگی در شب» چقدر خوب تونسته طرز فکر و رفتار یک فرد اوتیستیک رو نشون بده، چون نظرات متناقضی خوندم. اما در مجموع سبک روایت جالبی داره. فقط همین! خود کتاب و داستانش بیشتر از این برام جذابیتی نداشت.