یادداشت فاطمه نباتیان

        گوش دادن کتاب‌های صوتی از آن دست کارهایی بود که سال‌ها در برابرش مقاومت میکردم. بیشتر از این باب که گوش دادن به صوت و آهنگ برای من مثل یک پوشش است که ضمنش در اعماق افکارم غوطه می‌خورم. برای همین تمرکزی روی متن آهنگ نمی‌توانم داشته باشم و کشش بیشتر از یک پادکست(آن هم جذاب و پرکشش) را ندارم.

اما دیدم نمی‌شود، زمان‌‌های زیادی داشتم که نمی‌توانستم ورق بزنم و چشم به خطوط داشته باشم. این زمان‌ها در زندگی‌ام زیاد بودند پیاده روی و آشپزی و کارهای هنری و ... . بالاخره تصمیم گرفتم امتحانش کنم و راستش نمره‌ی این امتحان بسیار بالا بود. 

کتاب مغازه خودکشی روایتی بسیار جذاب و طنزآلود و البته استعاری دارد که با صدای دلنشین و گویندگی هنرمندانه‌ی هوتن شکیبا بسیار جذاب‌تر شده بود. این ترکیب واقعا مخاطب را راضی می‌کند.
 با این وجود مغازه‌ی خودکشی روایت پیچیده‌ای نداشت و تمرکز زیادی نمی‌طلبید، نمی‌توانم این دو عامل را در اینکه توانستم کتاب را به طور صوتی به پایان برسانم نادیده بگیرم.