یادداشت امید ابد

        کتاب های هستن که از زمان خودشون جلوتر رفتن شاید درکش شون برای مردم و روحیات اون زمان ممکن نباشه و  حتی با بازخورد منفی شدیدی مواجه بشه ولی دهه ها بعد که عیارشون مشخص میشه و تبدیل به کتاب های منبع و یا مرجع میشن  کتاب سفرنامه بازگشت از شوروی نمونه ای از این کتاب ها س ...در زمانی  نوشته شد که کمتر کسی حاضر بود به شوروی و مرام کمونیست نقدی وارد کنه ..زمانی که همه با شور و شوق از پیشرفت های  شوروی و شخص استالین که با بذل و بخشش خیلی از نویسنده ها رو نمک گیر  کرده بود تعریف و تمجید میکردند اندره ژید با اوردن تجربیات جامعه شناسی اش از سفر و گشت و گذار و گفتگو مخفیانه  با مردم فرودست شوروی و دیدن رنج و سختی هاشون برای روایت انچه که گزارشی بود  واقعی تر از حال روز مردم و جامعه شعار زده و مسخ شده در جغرافیا پهناور شوروی دست به انتشار واقعیاتی  زد که تا سالها بشدت از طرف مخالفینش کوبیده شد و سالها بعد با روشن شدن حقایق  نشان داد اونچه که ژید درک کرده بود و به اون باور داشت تا چه میزان صحیح و درست بوده