یادداشت مصطفی واحدی دهکردی

        کتاب همین الان تموم شد و کلا مغزم نمی کشه که چی راجبش بنویسم. واقعا موندم توی مغز نویسنده چی گذشت.
جدا از اینکه یک تمام تراژدی بود اما واقعا قدرت تخیل و تکنیک های نویسندگیِ نویسنده شاهکار بود. خیلی خوب سکانس چینی کرد و به موقع شوک های داستان را وارد کرد.

با اینکه یک رمان خیلی قوی بود اما خب تلخی آخر داستانش را نتونستم تحمل کنم و خودم اصولا تراژدی خوان و تراژدی بین نیستم برای همین راجب پیشنهاد دادن این کتاب هم، نظری ندارم.