یادداشت علی سعیدی
1402/6/9
4.7
17
به كوي ميكده هر سالكي كه ره دانست****دري دگر زدن انديشه تبه دانست
زمانه افسر رندي نداد جز به كسي****كه سرفرازي عالم در اين كله دانست
بر آستانه ميخانه هر كه يافت رهي****ز فيض جام مي‌اسرار خانقه دانست
هر آن كه راز دو عالم ز خط ساغر خواند****رموز جام جم از نقش خاك ره دانست
وراي طاعت ديوانگان ز ما مطلب****كه شيخ مذهب ما عاقلي گنه دانست
دلم ز نرگس ساقي امان نخواست به جان****چرا كه شيوه آن ترك دل سيه دانست
ز جور كوكب طالع سحرگهان چشمم****چنان گريست كه ناهيد ديد و مه دانست
حديث حافظ و ساغر كه مي‌زند پنهان****چه جاي محتسب و شحنه پادشه دانست
بلندمرتبه شاهي كه نه رواق سپهر****نمونه اي ز خم طاق بارگه دانست
غزل ۴۷
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.