یادداشت
1402/10/17
#یادداشت_کتاب #رنجینکمان وقتی کتاب را خریدم فقط اول عنوان فرعیاش را دیدم. "۲۵ روایت از عشق". اما حین خواندنش متوجه شدم که ادامه هم داشته، "عشق، رنج و شکیبایی" در نتیجه بهتر است شما با این آگاهی سراغ کتاب بروید که روایتها درباره رنج، کمی شکیبایی و گاهی عشق است. البته روایتهای رنجهای خندهدار هم در کتاب هست ولی دوز گریهدارش خیلی بیشتر است، گریهی شیرین و تلخ. نثر کتاب روان و پیشرونده است. روایتهای اول شخص تجربیات شخصی نویسندهاند و آنها که زاویه دید سوم شخص دارند روایت او از تجارب دیگران است. نثر پویای نویسنده خاطرات دیگران را به داستانی جذاب و پرکشش و پر از تعلیق تبدیل کرده اما روایتهای خودش گاهی پیش نمیرود و کند میگذرد. ماجراها بسیار متنوعاند و معمولا کوتاه؛ همین کتاب را خوشخوان میکند طوری که میتوان آن را دو سه ساعته تمام کرد؛ و شاید با توجه به حجم رنج کتاب، بد نباشد که زیاد کِش پیدا نکند. در کل کتاب خوبی است و من را با یک نویسنده خوش قلم آشنا کرد، غلامرضا طریقی. یکی از روایتها دربارهی بانک بود که برای ما ابهاماتی داشت. امیدوارم بتوانیم شیوهای برای ارتباط با نویسنده پیدا کنیم و سوالاتمان درباره این روایت و برخی دیگر را از ایشان بپرسیم. @macktubat
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.