یادداشت احمد فاضلی نژاد

                فعلا تجربه زیادی در خواندن رمان ندارم. اما رمان های بوده که شروع کردم به خوندن ولی جذبم نکرده که تمومشون کنم.اما این کتاب که فعلا کشش لازم رو داشته که حدودا ۳۰۰ صفحه من رو مشتاق نگه داشته.
تا اینجای رمان ، داستان روان و تا حدودی خودمانی رو گفته. با اینکه اول های داستان تا حدود ۲۰۰ صفحه داستان یکم کند پیش میره، اما فضا سازی قویی داره و تو رو وارد دنیای شخصیت اصلی و حس و حالش میکنه. از حدود صفحه ۲۰۰ به بعد داستان هم سرعت بیشتری میگیره و جذابیتش بیشتر میشه.
تا اینجای رمان که خوب بوده و حس و حال و احساسات جالبی رو باهاش تجربه کردم. تا ببینم انشاالله در ادامه چطور میشه