یادداشت فاطمه محبی

        مطالعه‌ی این کتاب را با يک مسئله شروع کردم؛ "آیا خواندن آن وقت تلف کردن است؟" - 
حالا کتاب را تمام کرده‌ام، و برای نزدیک ۷۰۰ صفحه وقت گذاشته‌ام. 
نمی‌خواهم به کتاب ایراد وارد کنم، نمی‌توانم هم وارد کنم؛ اصلا قصه‌های مجید را همه می‌شناسند، 
ولی راستش من با آن خیلی کیف نکردم! 
فکرمی‌کنم تیر دو سال قبل شما که غریبه نیستیدِ آقای مرادی کرمانی را خواندم؛ آن هم در همین حال و هوا بود ولی ناظر به زندگی واقعی ایشان؛ به نظرم بیشتر مرا گرفت. 
قصه‌های مجید، درست است شیرین و ساده و تو دل برو بود؛ ولی ۷۰۰ صفحه از این جنس قصه‌های جدا جدا که تازه کلی جاها هم آدم را حرص و جوش می‌داد؛ خیلی آورده‌ای نداشت. 
حتی برعکس شما که غریبه نیستید، مدل ادبیاتش، ذهنم را نگرفت! (یعنی قالب فکرها و جمله‌های ذهنی‌ام را تحت جوّ مطالعه‌ی کتاب قرار نداد!) 
البته خب آشنایی با سبک زندگی، مشاغل و میزان محرومیتی در زندگی مجید بود و این حتما از واقعیت برگرفته شده، جالب بود. 
دیگر اینکه حتما خواندنش برای خیلی‌ها جالب باشد؛ چه بگویم.