یادداشت مجتبی شاهسون

        مهدی صائبی، منتقد سینما، کتابی نوشته‌است که در آن سینمای نوین کره جنوبی را به مخاطب خود معرفی می‌کند. مهدی صائبی نشان می‌دهد این سینما، که مورد بی‌توجهی زیادی در ایران قرار گرفته است، چطور در دو یا سه دهه اخیر توانسته به یکی از جریانات اصلی سینما در جهان بدل گردد.
کتاب از چند فصل تشکیل شده است که فصل اول با نگاهی به تاریخ اجتماعی سینما در کره جنوبی آغاز می‌شود. مهدی صائبی در این فصل به وضعیت سخت حاکم بر فضای هنری سینما در قرن 20 ام کره جنوبی، نگاهی می‌اندازد و نشان می‌دهد که چگونه اعمال قانون سانسور و عدم آزادی بیان چه در دوران استعمار کره توسط ژاپن و چه در دوران اشغال توسط امریکاییان، سینما را تا ابتدای دهه 80 در کره جنوبی ناموفق گذاشته است. او سپس اشاره می‌کند که نخستین دهه‌ی طلایی برای سینمای کره جنوبی، دهه 1980 میلادی است که با وضع قوانین عرصه برای سینماگران باز می‌شود و کارگردانان، تحت تاثیر خشونت سیاسی این دهه، دست به خلق هنر می‌زنند. سپس در دهه 1390، کارگردانان بسیار مهمی ظهور می‌کنند که باعث می‌شود سینمای کره جنوبی مورد توجه عرصه‌های جهانی قرار گیرد و در جشنواره‌های بین‌المللی حضور پیدا کنند. 
او سپس به تاثیر عناصر هنری جهان بر سینمای کره و تاثیر سینمای این کشور بر سینما در جهان می‌پردازد. مهدی صائبی، سینمای کره جنوبی را بسیار موفق و در حال پیشرفت می‌بیند و اهمیت  این سینما تا حدی است که حتی در هالیوود نیز بسیاری از کارکنان بخش فنی در ساخت فیلم‌ها، از هنرمندان کره جنوبی هستند. 
علاوه بر این، در فصول بعدی، مهدی صائبی به بررسی مفاهیم سینمای این کشور می‌پردازد و به چند اثر مهم و شاخص این سینما نیز به طور مفصلی می‌پردازد. او محتوا و اساس سینمای کره‌جنوبی را برپایه مفهوم انتقام و خشونت تعریف می‌کند که بنظر می‌رسد کاملا مطابق با واقعیت است. با این حال، او سینمای کره‌جنوبی را هم‌چنان در حال پیشرفت جهانی می‌بیند، براین اساس، سینمای کره جنوبی اکنون یکی از اساسی‌ترین جریانات سینمای جهان را پیش می‌برد.