یادداشت محمد مهدی وزیری

        جلد اول رو خونه داشتیم و با تصور اینکه همین یک جلد هست شروع کردم به خواندن. بخش های پایانی رو که می‌خوندم برام سوال شد که چرا روایت رو اتمام نیست :) صفحه آخر رو خوندم و به پایان نرسید :/ 
از برادرم پرسید که این چرا اینطور تموم شد؟ بهم گفت جلد اولش تموم شد :)
جلد دوم تا هفتم رو از کتابخانه آستان قدس رضوی گرفتم و اونها هم هر کدوم پونصد صفحه بودن ولی در نهایت روایت خورشید شاه رو با همراهی سمک عیار به نقطه پایان جلد هفتم رسوندم. رکب اصلی رو وقتی خوردم که فهمیدم باقی داستان از دست رفته و در دست نیست. غم سنگینی نشست به دلم. 
سالها بعد متوجه شدم که چاپ جدیدی اومده بیرون ولی اون هم ناتمام بود. 
در زیبایی و کشش فراوانی که این داستان قرن پنجمی به شما عرضه میکند شک نکنید. بخش بزرگی از باروری تخیل و خلاقیت من در جریان مطالعه این رمان شکل گرفت. خدای رحمت کند فرامرز بن خداداد ارجانی را.