یادداشت
1401/11/26
بعد از خواندن سقوط دو سوال مهم به ذهنم رسید :
اول اینکه چرا اعتراف کردن برای بعضی از ما راحت و شیرینه و برای عده ای تلخ وسخت؟!
دوم اینکه چطور میشه یه انسان که زندگی تقریبا موفق و سالمی داشته با یک اتفاق دور از انتظار ، از این رو به اون رو میشه؟!
《اعتراف کردن بزرگترین فضیلت است.》
《 گاهی وقت ها به راحتی می توان به چشم های یک دروغگو نگاه کرد تا به چشم های فردی که حقیقت را می گوید. حقیقت مانند نور درخشان ، چشم انسان را کور می کند. برعکس ، دروغ ، غروب زیبایی است که در نورش هرچیزی پیداست.》
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.